Şoför ve Azrail

Adamın biri arabasıyla giderken yolda bir yolcu alır arabaya. Adam arka tarafa biner.

Şoför: – Eee hemşerim kimsin nereye gidersin.der.

Yolcu: – ben Azraillim. Canını almaya geldim der.

Şoför alaycı bir tavırla – “Sen mi Azrailsin der. Yav senin gibi Azrail olur mu hiç” der.

Yolcu sakin bir tavırla – “Sen daha önce Azrail gördün mü de tarif ediyorsun” der.

Ve ekler yolcu. — “inanmadın bana öylemi?” Der.

Şoför – “inanmadım tabii” der.

yolcu – “o zaman 200 metre ileride bir adam daha alacaksın” der.

Gerçekten de adamın dediği gibi şoför 200 metre ilerde bir yolcu daha alır. Ama yolcu ön tarafa oturur. olaylar bundan sonra daha da enteresanlaşır.

Şoför yanındakine. – “eee sen kimsin nereye gidersin” der..

öndeki – “ağabey ben merkezde bir yerde indirirsen çok sevinirim adım falanca” der..

şoför – “Yav; şu arkadaki adam bana Azraillim diyo görüyor musun şu herifi hem iyilik ediyoz hemde dalga geçiyor zibidi” der..

öndeki arkaya bakar ama kimse yoktur..

öndeki – “abi arkada kimse yokki.”

şoför hışımla arkaya bakar ve – “körmüsün be adam arkada oturuyor ya”

öndeki arkaya bir daha bakar ve – “Abi senin kafan iyimi yoksa dalga mı geçiyorsun” der.

bu sefer arkadaki söze girer.. – “Gördün mü der öndeki beni ne duyabilir nede görebilir” der şoföre.

şoförün bir anda dizlerinin bağı çözülür beti beniz atar..

Arkadaki şoföre: “hadi der arabayı kenara çek 2 rekat namaz kıl canını alacam” der.

şoför ağlamaklı çaresiz bir şekilde arabayı kenara çeker ve iner arabadan.

Sonra..
.
.
.
.
.
.

Sonra ne olmuş biliyor musunuz?

Adamlar arabayı aldığı gibi kaçmışlar.